Deveny Lightflain

Naam: Deveny Lightflain

Roepnaam: Deveny

Geslacht: Vrouw

Leeftijd:
Deveny Lightflain is boven de 1200 jaar oud.

Vampier/Engel/Demoon:
Engel

Waar komt jou personage vandaan?
Deveny is opgegroeid in de Bergen van het lichte bos. Ze is achtergelaten door haar ouders toen ze 10 jaar was. De bergen zagen in die tijd nog anders uit, maar ze zullen altijd een vertrouwde plek voor haar blijven.

Goede karaktereigenschappen:
Deveny is een vredelievend persoon, omdat ze opgegroeit is in de natuur, weet ze snel de weg. Haar instinct is beter dan de meeste personen. Ze is heel lenig en snel, kan goed klimmen en is een meester in camouflage.

Slechte karaktereigenschappen:
Al is Deveny heel aardig, maar omdat ze is opgegroeid zonder mensen om haar heen vertrouwd ze niet snel anderen.

Unieke Krachten:
De kracht om dieren te beinvloeden, Verder zijn het krachten, zoals normaal sterk, lenig, snel.
Ze is ook heel acrobaties. Deveny verplaatst zig zelf graag niet via paden, maar vaak via bomen. Ze blijft het liefst zover van de grond van daan.

Uiterlijke beschrijving:
Een vrij witte huid, en fel blauwe ogen. Haar haar is wit in de bergen als sneeuw. En in de bossen kleurt haar haar blond als goud.

Wapens of atributen:
Ze heeft 2 dolken waar ze heel goed mee overweg kan.




Foto’s:






Verhaal verteld in personage:
De wind strijkt door mijn haren, achter me rennen twee mannen in harnassen. "HALT! HALT!" roepen ze me nog na, het gezoem van vier pijlen schieten langs haar hoofd. Maar die twee zijn veel te langzaam met die attributen op hun lichaam. Als ik ze eenmaal kwijt ben geraakt, ga ik gehurkt op de grond zitten. "Wat moeten ze toch van me. Waarom zitten ze altijd mij achterna, Ik doe verdomme niks fout!" Zegt ze in zichzelf. Een klein konijntje komt naast haar zitten. "Hallo daar klein ventje, wat doe jij zo hoog in de bergen?" Ze begrijpt het konijn en is de weg verloren wat niet vaak gebeurt. Ze pakt het konijn op en stopt het in haar tas. Het hoofdje van het konijntje komt net uit de tas steken. We vinden de weg wel terug kleine man. En anders blijf je maar lekker bij mij als je dat niet erg vind.

geschiedenis:
Ik herinner me vrijwel weinig hoe ik ben opgegroeid. Vrijwel bij de dieren of in me eentje. Maar ik heb dr wel veel van geleerd. Ik zou me zelf ook meer dier noemen dan een Engel. Ik heb ook geen vleugels meer, en ik kan ook niet vliegen. Ik ben gewoon blij dat ik nog leef. Me ouders hebben me verlaten, alleen ik weet niet precies waarom. Of ze beschermde me voor iets of ze wouden me gewoon niet. Nou het maakt me vrij weinig uit. Ik redt me wel.